مولا جان، چشمانمان سویی ندارد تا به راه شما بیندازیم و توانی نیست که به سمت شما حرکت کنیم، آقای من، می دانم که این ضعف نه از روی طبیعت، بلکه از روی ضعف در لیاقت است، مولا جان، آن گونه به راه شما مانده ام که گویی خود نیز به آن شک کرده ام، راه را به من نشان ده، نگذار دزدان و راهزنان این راه را از مقابل چشمانم بربایند
