چشم انتظار

بی مقدمه میگم که واقعا شاید سیاسی ترین سند تاریخ بشریت زیارت عاشوراست، و برای این موضوع هم چندین دلیل دارم.
اولین دلیلم این هست که ما هیچ سند، دعا، پیمان و ... به صراحت و تندی زیارت عاشورا نداریم.دوم اینکه زیارت عاشورا ارمغانی هزار ساله است و هر روزه به جای کهنه شدن زنده تر میشود.

سومین دلیل اینکه ما توی زیارت عاشورا نمی آییم قاتلین امام حسین^{(علیه السلام)} و خانواده اش را لعن و نفرین کنیم، بلکه در این زیارت ما میخوانیم خدایا اولین ظالمی که در حق محمد^{(صلی الله علیه و آله و سلم)} و خانواده پاکش ظلم کرد را لعن کن و در ادامه میگوییم و آخرین کسی را که از این ظالمین پیروی میکنند.
خب اولین ها که مشخص بود که از عموهای کافر پیامبر، ابوسفیان، معاویه، یزید و... بودند، اما در ادامه و آخرین های این افراد میشود دشمنان امام زمان^{(عجل الله تعالی فرجه شریف)}، البته در بحث دشمن ما باید به این نکته توجه کنیم که همه دشمن نیستند، عده ای گمراهند و دشمن اصلی امام زمان در عصر حاضر در واقع آمریکا، اسرائیل، وهابیت و بهاییت، انگلستان و ... هستند.
خب با این وجود ما هزا و اندی سال در حال لعن دشمنان خاندان نبوت هستیم.
با این سه دلیل که البته من ذکر کردم و مطمئنا هزاران دلیل دیگر هم هست که متاسفانه بنده از آن بی اطلاع هستم، میتوان به این نتیجه رسید که اگر زیارت عاشورا یک سند سیاسی قوی است، پس قرائت این زیارت هم یک عهد و تجدید میثاق با خاندان نبوت است.
ما وقتی زیارت عاشورا میخوانیم و میگوییم انی سلم لمن سالمکم یعنی من با تمام کسانی که تو را دوست دارند دوست هستم، واقعا لازمه این دوستی چیست؟
یا در ادامه وقتی می گوییم و حرب لمن حاربکم، یعنی من با تمام کسانی که با تو دشمن هستند دشمنی دارم، واقعا لازمه این دشمنی چیست؟
ما چطور میتوانیم به امام حسین(ع) سلام بدهیم و مطمئن باشیم که سلام ما با خلوص نیت است؟، در این شکی نیست که امام حسین^{(علیه السلام)} تمام سلام ها را پاسخ میدهند، ولی آیا سلام ما سلامی هست که ما را از یاران و یاوران این آقای بزرگوار به حساب آورد؟
لازمه این اطلاع پیدا کردن این است که ما بدانیم امام حسین(علیه السلام) با چه کسی در عاشورا جنگیدند، آیا امام حسین^{(علیه السلام)} با یزید و یزیدیان جنگیدند؟
پاسخ این سوال تنها یک کلمه است و آن کلمه نه است، اگر امام حسین^{(علیه السلام)} با یزید و یزیدیان جنگیده بودند، میتوانستیم بگوییم که با قیام مختار، این جنگ و کشته های این جنگ جبران شد و انتقام کشته شدن امام حسین^{(علیه السلام)} گرفته شد.
اما واقعا امام حسین^{(علیه السلام)} با یزید نجنگید، یزید یک آدمی بود که تمام منابع اهل سنت از وی به عنوان یک انسان میگسار و میمون باز یاد کردند، امام حسین^{(علیه السلام)} برای مقابله با چنین آدمی نیازی نبود که از تمام خانواده خود مایه گذاشته و تمام دارایی خود را در این راه فدا کند.

در واقع امام حسین^{(علیه السلام)} با ریشه کفر و پلیدی و گناه به مبارزه برخواستند، وقتی که ما به این موضوع اطلاع داشته باشیم میتوانیم در یابیم که چرا قیام مختار نتوانست منتقم واقعی باشد برای خون امام حسین^{(علیه السلام)}، چون تا کفر و پلیدی در جهان هست، هنوز خون امام حسین(علیه السلام) هم تازه است و به دنبال منتقمی است که بتواند انتقام ایشان را از کل کفر بگیرد.
در واقع میتوان گفت که امام حسین^{(علیه اسلام)}، به عنوان بزرگترین انسان دوران خویش بر روی کل این کره خاکی در برابر کل کفر ایستاد، و تنها کسی میتواند منتقمی باشد برای ایشان که کل کفر را نابود نماید و این شخص کسی نیست به جز مهدی موعود^{(عجل اله تعالی فرجه الشریف)}.
خب بر میگردیم به این موضوع که آیا واقعا سلامی که ما میدهیم سلامی با خلوص نیت است؟ آیا زیارت خواندن ما به صورتی که باید باشد مورد قبول قرار میگیرد؟
در جواب این دو سوال باید اول به این نکته توجه داشت که هر سلام و زیارتی ثواب خودش را خواهد داشت، اما اگر من بخواهم به امام حسین^{(علیه اسلام)} سلام بدهم، باید اول به گفته های خود در زیارتی که خوانده ام پایبند باشم، من وقتی میگویم که با تمام دشمنان شما دشمنم، خب یعنی با تمام گناهان دشمن هستم، در این صورت نباید خودم به سمت گناه بروم؟
من وقتی که میگویم خدایا به آخرین تابعیت کننده از ظالمانی که به خاندان نبود ظلم کردند، لعنت بفرست، نباید خود را در جرگه این نفرین شدگان قرار دهم.
در مقابل آن هم اگر کسی را دوست داشته باشیم از عمق وجودمان، خب مطمئنا نمی آییم کاری کنیم که وی ناراحت شده و به گریه بیافتد، خب در زیارت نامه هم وقتی ما میگوییم انی سلم لمن سالمکم، یعنی من با تمام کسانی که شما را دوست دارند در صلح و دوستی هستم، لازمه این صلح و دوستی این است که ما خودمان هم این آقای بزرگوار را از عمق وجودمان دوست داشته باشیم.
اگر ما سلام میدهیم و میخواهیم این سلاممان قبول افتد و جوابی در خور بشنویم باید به این موضوع هم توجه داشته باشیم که آیا تا به الان امام حسین^{(علیه السلام)} را از اعمالمان به گریه انداخته ایم؟ آیا تا به الان کاری انجام داده ایم که قلب ایشان را به درد آوریم؟
سلامی که ما میدهیم، مطمئنا نیاز به پیش زمنیه هایی دارد که این پیش زمینه ها در واقع همان خودسازی است که ما انسانها به آن نیاز داریم تا به شناخت واقعی نسبت به خاندان نبوت^{(علیهم السلام)} و در ادامه به شناخت واقعی نسبت به پروردگار عالمیان خدای عزوجل برسیم.

سلام

سال 1391 رو در حالی شروع کردم که خیلی دلم میخواست بیام و یه مطلب در رابطه با تبریک سال نو بنویسم، ولی انقدر دست دست کردم و معطل کردم که ایام تعطیلات نوروز تموم شد.
الان هم نمیدونم چطور شد که اومدم و دارم مینویسم، اما خب الان موندم که چی بنویسم، تبریک سال نو یا تسلیت به مناسبت شهادت ام الائمه، فاطمه زهرا(س)؟!!!
به هر حال هم امیدوارم این سال سال پر خیر و برکتی باشه برای دوستان و عزیزان و همه مردم ایران زمین و هم اینکه این  ایام رو به همه تسلیت میگم.