به نام خداى بخشنده مهربان
ستایش مخصوص توست اى خداوند بخشش و بزرگى و مقام بلند بزرگوارى تو را سزد که به هر که خواهى عطا کنى و از هر که خواهى منع کنى
اى خداى آفریننده من و نگهبان و پناه من من در هر حال سختى و آسودگى بسوى تو مى نالم
اى خدا اگر چه گناه من بزرگ و بسیار است باز عفو و بخشش تو از گناه من بزرگتر و وسیعتر است
اى خدا اگر من خواهش هاى نفس خود را پیروى کردم اکنون چرا در مرغزار پشیمانى مى کن
اى خدا تو حال زار مرا مى بینى و از فقر و پریشانیم آگاهى و تو مناجات و راز و نیاز پنهانم را مى شنوى
اى خدا امید مرا قطع مکن و به نومیدى تاریک مگردان دلم را که چشم امیدم همه بر عطاى بى انتهاى توست
اى خدا تو اگر مرا نومید کنى یا از درگاهت برانى دیگر کیست که به وى امیدوار باشم و که را نزد تو شفیع آرم
اى خدا مرا از قهر و عذابت در پناه خود گیر که من بنده اسیر و ذلیل توام و ترسان و خاضع به درگاه تو
اى خدا به من حجتى بیاموز که مرا مایه انس و آرامى گردد در آن ساعت سخت که قبر منزل و خوابگاه من خواهد بود
اى خدا اگر مرا هزار سال عذاب کنى باز رشته امیدم از رحمتت قطع نخواهد گشت
اى خدا شیرینى و لذت عفوت را روزى به من بچشان که مال و فرزندان را در آن روز سودى نخواهد بو
اى خدا اگر توبه کردم رعایت حال من نکنى کارم ضایع است و اگر از لطف رعایت کنى تباه نخواهم گش
اى خدا اگر تو از غیر مردم نیکوکار عفو و بخشش نفرمایى پس آنان که به هواى نفس زشتکارند که آنها را خواهد بخشید
اى خدا اگر من در راه تقوى کوتاهى کردم اینک از پى عفو و بخشش بى حساب تو مى آیم
اى خدا اگر من از جهل و نادانى خطاها کرده ام امیدم به کرم و رحمتت بسیار بوده تا آنجا که گویند چقدر بى باک است
اى خدا گناهان من از کوههاى بلند افزونتر و بالاتر است و عفو و بخشش تو از گناه من بسى بزرگتر و بلندتر است
اى خدا یاد لطف و احسان تو سوز دل و پریشانیم را آرام مى بخشد و یاد خطاها و گناهان دیده ام گریان مى سازد
اى خدا از خطایم درگذر و گناهانم را محو کن زیرا من به گناه خود مقر و از آن ترسان و به درگاه تو نالانم
اى خدا تو از جانب خود مرا نشاط و آرامش خاطر عطا کن که من جز درهاى فضل و کرمت را نمى کوبم
اى خدا اگر تو مرا از درگاه کرمت برانى یا خوار گردانى پس چه چاره اندیشى و چکار توانم کرد
اى خدا آنکه مشتاق توست شب همه را بیدار است و به مناجات و دعا مشغول اما غافلان تا به صبح در خوابن
اى خدا این مخلوق ضعیف بین خواب و بیدارى است و بسیر به درگاهت ناله و تضرع مى کنند
و همه به احسانت چشم دارند و به رحمت بى پایان تو امیدوارند و به بهشت ابدت طمع بسته اند
اى خدا امیدواریم به لطف تو مرا نوید سلامت مىدهد ولى قبایح اعمال مرا به سرزنش و رسوایى مى کشد
اى خدا اگر مرا ببخشى عفو تو نجات بخش من است وگرنه من به گناه مهلک هلاک خواهم شد
اى خدا به حق پیغمبر هاشمى محمد (ص) و به حرمت بندگان پاکت که نزد تو خاضع و خاشعند
اى خدا به حق مصطفى (ص) و پسر عمش على (ع) و احترام نیکان که همه به درگاهت متواضعند
اى خدا مرا بر دین پیغمبرت احمد (ص) محشور گردان در حالى که به درگاهت با ناله و انابه و تقوى و تواضع آیم
اى خداى من و اى سید و مولاى من مرا محروم مگردان از شفاعت کبراى پیغمبرت که شفاعت او پذیرفته است
و درود فرست بر او و آلش مادامى که نیکان و موحدان دعا و مناجات کنند و به درگاهت راکع باشند
منبع: آستان مقدس حضرت محمد هلال بن علی (ع)
