چشم انتظار

مردی از یاران امیرالمؤمنین (علیه السلام)در جریان جنگ جمل،⁽¹⁾ سخت در تردید قرار گرفته بود. او دو طرف را می‏نگریست. از یک طرف علی (علیه السلام)را می‏دید و شخصیت های بزرگ اسلامی که در رکاب او شمشیر می‏زدند و از طرفی نیز همسر رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)، عایشه را می‏دید که قرآن درباره همسران آن حضرت می‏فرماید: "و همسران او مادران آنها [مؤمنان‏] محسوب می‏شوند."⁽²⁾
او در رکاب عایشه، طلحه را می‏دید که از پیشتازان اسلام بود؛ همان مرد خوش
سابقه و تیرانداز ماهر جنگ های اسلامی که به اسلام خدمت های ارزنده‏ای
نموده بود. و باز زبیر را می‏دید؛ خوش سابقه‏تر از طلحه، همان که حتی در
روز سقیفه نیز از جمله متحصنین و مدافعان در خانه علی (علیه السلام)بود.

این
مرد در حیرتی عجیب افتاده بود؛ آخر یعنی چه؟! علی و طلحه و زبیر از
پیشتازان اسلام و فداکاران سخت‏ترین دژهای اسلام‏اند؛ اما اکنون که رودررو
قرار گرفته‏اند، کدام یک برحق هستند؟ در این گیر و دار چه باید کرد؟!

به هر حال، این مرد به محضر امیرالمؤمنین (علیه السلام)رسید و گفت: آیا ممکن است طلحه و زبیر و عایشه بر باطل اجتماع کنند؟ شخصیت هایی مانند آنان که از بزرگان صحابه رسول اللَّه (صلی الله علیه و آله و سلم)هستند، چگونه اشتباه می‏کنند و راه باطل را می‏پیمایند؟ آیا این ممکن است؟